Monday 18 November 2013

മരണദൂരം

ദിക്കേതെന്നറിയാതെ
ഭൂമിയുടെ ഓരോ കോണില്‍നിന്നും
പ്രണയക്കിതപ്പോടെ
ഞാനുറക്കെ വിളിയ്ക്കുകയാണ്
നിന്നെ !!

"എടീ മഞ്ചാടിപ്പെണ്ണേ..."

ചിലപ്പോഴൊക്കെ
ചുഴലിക്കാരനെപോലെ വിറച്ചും
തിരക്കുള്ള അടുക്കളയിലെ
പാത്രങ്ങളെപോലെ കലമ്പിയും
മഴയുടെ നെഞ്ചിലെ
ഒടുവിലത്തെ നിലവിളിയായും
ആ വിളിയൊച്ച മേഘങ്ങളെ
തൊട്ടു !!

ഇടയ്ക്കെപ്പോഴോ
ആ വിളിയൊച്ചയിറങ്ങിവന്ന്
മഴയുടെ ചേലചുറ്റുകയും
ഭംഗിപോരെന്നുപറഞ്ഞ്
അഴിച്ചുമാറ്റി,
ബീച്ചില്‍ അലഞ്ഞുനടക്കുന്ന
ചെറുപ്പക്കാരന്‍ കാറ്റിനൊപ്പം
കടലില്‍ കാല്‍ നനക്കുകയും
പകല്‍ വെയിലില്‍ ഉണക്കുകയും
ചെയ്തു !!

മഴത്തുള്ളികളെ
ആദ്യം കൈനീട്ടിവാങ്ങുന്ന മലയിലെ,
ഏറ്റവും ഉയരമുള്ളിടത്തുനിന്ന്
അവസാനമായി നിന്നെ
വിളിക്കുകയാണ്‌ ഞാന്‍.

"എടീ മഞ്ചാടിപ്പെണ്ണേ..."

ദിക്കുകളെത്തിരഞ്ഞുപോയ
ആ വിളിയൊച്ചയ്ക്ക്
മരണം കൊണ്ടളക്കേണ്ടുന്ന
ആഴത്തില്‍നിന്നാണ് നീ വിളികേട്ടത്.

ബോധമണ്ഡലത്തിലെ
ഒരുനിമിഷത്തെ നിശബ്ദതയ്ക്കപ്പുറം
എന്നിലെ ഭ്രാന്തന്‍
പൊട്ടി ചിരിക്കുകയും
പൊട്ടി കരയുകയുമുണ്ടായി,
ചിന്തകളില്‍ നീയും
നിന്നിലേക്കുള്ള ദൂരവും മാത്രം.

എനിക്കും നിനക്കുമിടയില്‍
ഇനിയൊരു മരണദൂരം മാത്രം !!

1 comment: